SAKRAMENTY
"Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone" (Jk 5,14-15)
Sakrament namaszczenia chorych łączy człowieka z Chrystusem Panem, umacnia go, sprawiając, że chory ma dość odwagi w wierze, by pogodzić się z zaistniałą sytuacją, która przecież może nawet skończyć się śmiercią. Dlatego też choremu w niebezpieczeństwie śmierci udziela się tzw. wiatyku.
Sakrament chorych jest przeznaczony dla ludzi przytomnych. Stąd też kapłana wzywamy, kiedy chory jest przytomny, pragnie się wyspowiadać, przyjąć Komunię św. i namaszczenie świętymi olejami.
Skutki specjalnej łaski sakramentu namaszczenia chorych:
- zjednoczenie chorego z męką Chrystusa dla dobra chorego i całego Kościoła,
- umocnienie do przyjmowania po chrześcijańsku cierpień związanych z chorobą lub starością,
- przebaczenie grzechów, jeśli chory nie mógł go otrzymać przez sakrament pokuty,
- powrót do zdrowia, jeśli to służy dobru duchowemu chorego,
- przygotowanie na przejście do życia wiecznego.
Co należy przygotować?
Przed wizytą księdza przychodzącego z posługą sakramentu namaszczenia chorych należy przygotować: stolik z krzyżem, zapaloną świecę, wodę święconą, kropidło, naczyńko z wodą i ręczniczek. Ważne jest jednak, aby domownicy oraz inne obecne w domu osoby towarzyszyły kapłanowi podczas udzielania tego sakramentu i modliły się wraz z księdzem w intencji chorego.
Katechizm, 1520: „Ta łaska [właściwa dla namaszczenia chorych] jest darem Ducha Świętego, który odnawia ufność i wiarę w Boga oraz umacnia przeciw pokusom złego ducha, przeciw pokusie zniechęcenia i trwogi przed śmiercią"
